Archiwa Ławka wdzięczności - Iwona Pastuszka-Vedral

To jest ławka wdzięczności, która została wymyślona przez Iwonę Pastuszkę-Vedral, autorkę książki „Zakątek wdzięczności”. Bohaterami książki są małe skrzydlate istotki, które przybyły do parku Adamowizna w poszukiwaniu pewnego składnika, a ławka, na którą patrzysz Drogi Wielkoludzie, odgrywa ogromną rolę. Dzięki współpracy z Dworkiem Chełmońskiego, została opatrzona piękną tabliczką, która być może będzie inspirować odwiedzających park do

To jest domek Wito, wiosennego wróżelfa, bohatera książki „Zakątek wdzięczności” Iwony Pastuszki-Vedral. Na swoje mieszkanko wybrał miejsce przy małym strumyku, by patrzeć na wodę, która nie zatrzymuje się i mimo przeszkód wciąż płynie do celu, nie robiąc przy tym krzywdy nikomu. Ty Drogi Wielkoludzie, który to czytasz, też nie zatrzymuj się w dążeniu do spełniania

To jest domek Juriego – jesiennego wróżelfa, bohatera książki „Zakątek wdzięczności” Iwony Pastuszki-Vedral. Na swoje mieszkanko wybrał miejsce przy największym drzewie na polanie, by słuchać szumu jego liści, odpoczywać w cieniu jego korony i przyglądać się jak zmienia barwy w porze jesieni. Ten potężny dąb zasadzony jeszcze przez rodzinę Chełmońskich, był świadkiem wielu wydarzeń, zna

To jest domek Zinki – zimowej elfóżki, bohaterki książki „Zakątek wdzięczności” Iwony Pastuszki-Vedral. Na swoje mieszkanko wybrała miejsce przy oczku wodnym za dworkiem, by patrzeć jak lustro wody odbija to wszystko, co wokół. Gdy powiew wiatru marszczy taflę wody, wszystko wygląda inaczej, a Zinka cierpliwie czeka, aż przestanie wiać. Ty też nie daj się zwieść temu

To jest domek Lusi – letniej elfóżki, bohaterki książki „Zakątek wdzięczności” Iwony Pastuszki-Vedral. Na swoje mieszkanko wybrała rozłożyste drzewo tuż przy drzewie „z sercem”, by słuchać pięknego śpiewu ptaków, które chętnie kryją się w gęstej koronie drzewa. Ptaki każdego dnia, dają wyjątkowe koncerty, choć nikt im ich do tego nie zmusza. Ich śpiew płynie prosto

Zakątek wdzięczności to książka, która przenosi czytelnika do malowniczego parku Adamowizna i urokliwego dworku Adama Chełmońskiego. To piękne miejsce z pewnych powodów, na swój dom wybrały maleńkie, skrzydlate istoty. Zinka, Juri, Wito i Lusi mają misję, lecz aby mogły wciąż ją wypełniać potrzebują pewnego składnika. Czy z pomocą nowych przyjaciół i sprytnych pomysłów uda się im zadomowić i zdobyć to, czego tak bardzo potrzebują? A może odkryją jeszcze coś zupełnie innego…

To ciepła, magiczna opowieść o sile przyjaźni, współpracy i wzajemnej troski — nie tylko o siebie nawzajem, ale i o świat, który dzielimy. Przypomina, że wdzięczność nie kończy się na rzeczach materialnych, a każda, nawet najmniejsza istota ma do odegrania istotną rolę w świecie, bo decyzja i działania jednych mają wpływ na życie drugich.

Poniżej zamieszczone są opisy miejsc wybranych przez bohaterów parku Adamowizna, w którym można odnaleźć ich prawdziwe domki.